J heeft een nieuwe filmbaan, in Zeeland. ‘Gaan jullie daar nu wonen?’ vragen mensen soms, om meerdere redenen een hele rare vraag.
Zijn we dan nu opeens ‘jullie’ geworden, is daar zoiets stoms als een serieuze baan voor nodig?
Huisje
Ja, natuurlijk, J is mijn vriend en al best een tijdje. Maar wat betekent dat? Volgens Esther Perel gedijt de liefde bij onzekerheid. Dan zit het wel goed.
‘Wat beteken ik voor jou?’ vroeg ik vorige week nog aan J. Hij noemde een paar dingen op, heel makkelijk eigenlijk.
Deze week dacht ik steeds na over het thema ‘nodig hebben’. Is het goed als je de ander nodig hebt, of juist niet? J en ik snellen niet elk vrij moment naar elkaar toe, zeker niet. Ik kan ontzettend trots zijn op mezelf als ik een hele dag helemaal blij ben met mezelf, mijn huisje, mijn katten, mijn mac. Zaterdag nog. Ik zat in het open raam naar mijn straat te kijken, het draaiorgel speelde en ik was volmaakt gelukkig in mijn eentje. Zonder kind, zonder man.
Middelburg
Zaterdagavond zitten J en ik in Middelburg, of all places. Tussen de studenten op een druk terras met dekentjes en warmtelampen. Gintonic en de vieste tortillachips ooit.
‘Heb je mij nodig?’ vraag ik.
‘Ja, dat denk ik wel,’ zegt J rustig. En net als de vorige keer noemt hij een paar redenen waarom ik zijn leven verrijk. Ongevraagd voegt hij er ook aan toe wat hij niet leuk van me vindt: dat ik af en toe zo genadeloos hard kan zijn. Juist tegen hem.
Dat klopt natuurlijk, dat is die onzekerheid. Ik neem niks meer voor lief.
‘Maar dan zeg je het wel toch, als ik je kwets?’
‘Ja hoor liefje, dan zeg ik dat.’
