Hier in de straat is iets dat ‘House of Valentine’ heet.
Daar kun je met je date in vier opeenvolgende zones verblijven: the safe zone, the truth zone, the intimate zone en the free zone.
Die mensen hebben het helemaal begrepen!
J en de zones
Na een enorm liefdesverdriet of eigenlijk nog tijdens kwam J in mijn leven. Die hield ik een behoorlijk tijdje in de safe zone. Rebound natuurlijk, helemaal niet eng.
Maar toen, onvermijdelijk, kwam de truth zone, daar glibber je zomaar in en dat was hard werken, voor ons allebei. Ik was nogal onverbiddelijk en genadeloos en ik legde alles op een weegschaaltje. Eigenlijk dacht ik altijd dat ik heel makkelijk was voor een man: sterk, positief, zo trouw als de neten – en ook nog goed kunnende koken. Laat ik daar dit van zeggen: misschien moest ik niet alleen mijn perceptie van wat liefde is herzien, maar ook die van mezelf. J hield zich kranig. ‘Je mag er tussenuit hoor,’ zei ik best vaak. Maar juist dan bleef hij.
En dan de intimiteit… die was er stiekem al vanaf het begin en die wordt dus alleen maar groter. Het is heel prettig in die derde zone. Zacht, licht, vrolijk. Ik wil daar nog heel lang blijven, geloof ik, samen met de man die het liefste in mij naar boven haalt. Laat die laatste zone nog maar even zitten.
Af en toe loop ik over van liefde. Liefde? Licht.
Dat lees ik in Hoe groot is de liefde, over een ander soort liefde: studenten, driehoek. Maar ook over die zones, inclusief de laatste. Het is Valentijnsdag, mensen, lees het allemaal in Hoe groot is de liefde en steun de liefde – en mij!
