Van ’s ochtends vroeg tot diep in de avond, vraag maar aan mijn dochter.
Zo kun je me uittekenen: uur na uur na uur. Mijn computer is er oververhit van geraakt en anders ik wel. Ik eet, adem, droom schrijven.
Taalbaas
Om te beginnen zijn er natuurlijk de schrijflessen via de schrijversacademie, die zijn eindelijk weer live. Mijn studenten komen ook weer aan huis.
Ondertussen is er niet stilgezeten tijdens Corona, er waren diverse krachtige initiatieven. Ik gaf privé zoomsessies aan jongeren, wat leidde tot prachtige korte verhalen, het project heet Taalbaas en ik hou er nogal wat jonge schrijfvrienden aan over.
Daarnaast – en daar zal ik nog wel vaker over berichten – gaf ik de hele zomer samen met een collega workshops op zomerscholen, wat gaat leiden tot een boek. Vooralsnog betekent dat anderhalve meter schriftjes redigeren, het is een soort rijstebrijberg waar ik elke dag een paar uur doorheen eet. Dat is geen straf, er zitten prachtige dingen tussen. Taalzwak, achterstand of niet – ik krijg ze allemaal aan het schrijven – en hoe!
Maar de dag begint met mijn eigen boek, daar sta ik heel vroeg voor op. Door Corona is de release uitgesteld naar januari maar dat geeft mij de kans om het nog mooier te maken. Ik schrijf en ik schrijf en ik schrijf.
Veel gelukkiger kun je me niet krijgen.
