Sixteen going on seventeen in 2020

You wait, little girl, on an empty stage
For fate to turn the light on
Your life, little girl, is an empty page
That men will want to write on

Eindelijk is het dan zo ver.

55 jaar na de film

Ik kan het ook van mijzelf herinneren: sixteen going on seventeen. Het gevoel van dat liedje dat er elk moment een geheime deur opengaat en daarachter het echte leven – liefde – de wereld.
Dochter en ik keken samen maar weer eens The Sound of Music en zagen Liesl voor het eerst gekust worden door ‘seventeen going on eighteen’ Ralph. Betoverd staarden we naar het opgetogen dansende stel. ‘I’ll depend on you,’ zingt Liesl en dan krijgt ze eindelijk haar kus.
En daar is dus iets totaal veranderd in 55 jaar.
Waar ikzelf aan de film nog een onbestemde hunker overhield naar mannen die voor je zorgen, is mijn dochter zo veel verder, zo veel vrijer. Elke keer als ik verzucht dat we een man nodig hebben, kijkt ze me verwijtend aan. Dunya opent mayonaisepotjes, sjouwt zware tassen, fixt het Internet als er weer eens iets is vastgelopen. En ze richt haar eigen liefdesleven in, hoezo I’ll depend on you? En hoezo is you trouwens een man?

Dunya, leeuwtje, powervrouw. Vannacht om 12 uur danste je door de kamer met je vrienden. Weer een ander lied, dancing queen, young and sweet, only seventeen. Ik zat op de bank in mijn pyjamaatje stilletjes naar jullie te kijken, zo vrij en zo mooi, en ik dacht: het is waar. Er is een geheime deur opengegaan en nu ligt de wereld aan je voeten.