Ik ga vandaag, na de begrafenis, een goede fles wijn kopen.
En dan hef ik het glas op:
De dappere vrouwen voor mij
Dat ik nu vooraan sta in de rij
Op de dochters achter mij.
Ik hef het glas op de moeders, overal ter wereld, die hun armen om hun kind slaan en het oprapen als het valt.
Op het vallen sowieso drink ik, met name op het struikelen.
En dat we dan weer opstaan.
En ik drink ook op hen die niet opstaan. Een extra groot glas.
Ik drink op grote slagvelden en kleine puinhopen.
Op dat elke ochtend toch weer die fokking zon.
Ik drink op de makers die blijven maken, de zangers die blijven zingen, de dansers die blijven dansen. Op de schrijvers die blijven schrijven, simpelweg omdat het niet anders kan.
Ik drink op begrafenissen en geboortes. Huwelijken en scheidingen. Ik probeer zelfs te drinken op de pijn.
Ik drink die hele fles leeg.
3 reacties op “Toost”
Ik drink op jou en jouw hartscheurende teksten die mijn dag soms mooier kleuren soms laat schudden op zijn grondvesten. dank voor jouw open ziel die je via je woorden laat horen!
Dank je wel lieve Olga, ik ben er stil van (en dat gebeurt niet vaak)
Mooi weer…. eehh ik bedoel niet mooi weer, maar mooi weer.