Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Ode aan de jarige dochter

Al 22 jaar.

Chaia

Kindje mijn kindje
Met je geur. Je drive. Je onrust.
Je stem: die van het bijdehante peutertje. De schorre studente. Hoe mooi je kunt zingen. Met je gitaar waar je nooit meer op speelt maar toch.
Je onstuimigheid. Master of horses.
Met je kwetsbaarheid die de mijne is. Altijd weer. En weer. En weer.
Iets met Achilleshiel.
Dat je nooit pijn… Dat ze lief voor je zijn. Dat ze van je houden, allemaal.
En dat het zo is. Honderd engeltjes op je pad.
Schat van mijn hart, bloed van mijn bloed, van mijn moeder.
Zo diep onder mijn huid.
Los van mij, ver van mij. Dichtbij mij.
En altijd mijn kind. Altijd.

2 reacties op “Ode aan de jarige dochter”

Gefeliciteerd met je dochter. Ik zit in dezelfde flow en emoties, ook mijn dochter is vandaag jarig.
Afstand en nabijheid, bijna barsten van liefde (mam, doe niet zo gek), nooit aflatende trots op dit super mooie wezen….
Ze mogen er zijn, de jouwe en de mijne en hopelijk nog veel meer dochters en zonen op deze onwerkelijke wereld.
Voel je extra warm vandaag, Anna XXX

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *