54

Ik ben dit jaar vier dagen jarig.

Geen feest, geen kroeg. Wel: een handjevol mensen op audiëntie.

Geheime plek

Het begon gisteren met een wandeling door de outskirts van Amsterdam, met een vriendin die goede redenen heeft om nu extra voorzichtig te zijn. Ze werd gebracht en gehaald en we hielden goed afstand. Ergens onderweg bietsten we een koffie en ik had ook appelbollen mee, in een koektrommel. ‘Is het wel een goed partijtje?’ vroeg ik een paar keer licht bezorgd. Ze vond van wel. ‘Deze verjaardag zal je nooit vergeten.’ Daarna kwam mijn andere BFF logeren, net als vroeger. Maar dan voor deze keer ieder in een ander bed.
Vannacht ben ik pas echt jarig, dat vier ik met J op een geheime plek, wel gewoon in Amsterdam. En morgen komen mijn dochters, die mij het beste cadeau geven door allemaal te blijven slapen ‘en dan kunnen we misschien ’s avonds Het kleine huis kijken, net als vroeger in Spanje’. Na het ontbijt op maandag ga ik nog met appelbollen op de koffie bij mijn vader en stiefmoeder.
Ondertussen til ik ook al dagen stapels verjaardagskaarten van de mat, terwijl ik normaal nooit post krijg. ‘Omdat mensen nu niet langs kunnen komen,’ zei de dochter – maar er was heus wel een stiekem handje geholpen ergens want hoe kennen jullie anders allemaal ineens mijn adres?

En er was een groot cadeau dat kwam via docusign. Maar dat vertel ik later.