Wat doe jij voor Valentijn? Ben jij al klaar voor Valentijn? Je zit toch niet alleen met Valentijn?
Als je de films op tv mag geloven de afgelopen weken, is het een enorme stressfactor, die Valentijnsdag, een beetje zoals kerst, je verjaardag en de vakantie bij elkaar.
Red velvet
En natuurlijk is dat vooral een Amerikaans ding, maar ja, dat is de Starbucks ook, of de bezorgpizza of de Uber. Ik bedoel: we kunnen niet blijven doen alsof het hier niet bestaat. Dochter van zeventien heeft, bijvoorbeeld, het etentje met haar liefje voor vanavond al helemaal geregeld. Gedreven door moederlijke betrokkenheid en -ik vrees toch- iets liefdeskoortsigs kon ik die red velvet cupcakes met Valentijnshartjes (drie keer Amerikaans) bij de bakker absoluut niet weerstaan. Voor hen dan.
J en ik doen natuurlijk alsof het niet belangrijk is. Ondertussen heb ik toch een taart gebakken als hij dit weekend bij me komt. In een hartvorm. Trakteert hij mij head over heels op een afhaaldiner ‘voor Valentijn’ en sleept me ook nog even mee naar de wijnwinkel waar hij zonder van kleur te verschieten ‘doe maar’ zegt tegen een dure bourgogne die hem met klem wordt aanbevolen door de slimme wijnman.
Maar wat is er eigenlijk leuker dan de liefde vieren? Als je al dat hysterische weghaalt blijft een lief ritueel over: een dag om stil te staan bij degene van wie je houdt. Zoals deze man op wie ik nog steeds niet ben uitgekeken. Die de moeite neemt om steeds naar me toe te komen, naar mijn verhalen te luisteren, mee te doen met mijn eindeloze wandeltochten door de lockdownstad. Die en passant mijn espresso-apparaat schoonmaakt net voor dat echt penibel begint te worden. Met wie je in het weekend soms vergeet je bed uit te komen. En die hele lange armen heeft als het buiten koud is.
