Balanceren

‘Kan je misschien een stapel boeken op je hoofd laten balanceren?’

De fotografe was bloedserieus.

Expertise

Gelukkig herinnerde ik me net op tijd dat een van de leukste foto’s die ooit van mij is gemaakt ontstond nadat de fotograaf in kwestie vroeg of ik misschien onder een stapel matrassen kon gaan liggen die daar in de hoek van de ruimte lagen.  En zo’n fotografe heeft haar eigen expertise, toch? Dus poseerde ik ook nog olijk met het boek open als puntmuts.
Wat daarvan geworden staat vandaag in Het Parool. Ik zie dat zelf pas als ik einde middag thuiskom van de schoolschrijfschool. Het bijbehorende interview heb ik wel al gelezen, dat heeft Marjolijn de Cocq heel goed gedaan. Ik ben dus duidelijk niet goed in small talk. Met mijn hele hebben en houwen in de krant, vooruit maar.
Gisteren had ik een ander interview via een soort Instagram talkshow. Kirsten had zich heel goed in mij en mijn boeken verdiept. Ook dat gesprek ging de diepte in.Toen ik het interview terug zag, werd zelf ik moe van mijn eigen gewiebel. En dat een uur lang. Ik geloof inmiddels wel dat ik een belangrijk boek geschreven heb. Belangrijk in de zin van dat ik het specifieke universeel heb weten te maken. En het is natuurlijk geweldig dat het boek überhaupt rimpelingen veroorzaakt in de vijver, dat heb ik ook anders meegemaakt: dat zo’n boek patsboem doodvalt.

Maar van mezelf zou ik op dit moment graag even vakantie willen nemen.