Met J in een filmachtig huisje beland.
Naast de vuurtoren, havenindustrie, water aan alle kanten.
Twee vossen
Het is een goed uitpakkend verjaardagscadeau voor hem. Een gek hippiehuisje bij IJmuiden. We zien de ronkende torens van Tata Steel, vrachtschepen, loodsen, verlaten krotachtige arbeiderswoninkjes, twee vossen op het parkeerterrein.
Het is kouder dan ze voorspeld hadden, maar het huisje houdt ook dan stand. Sommige plekken hebben nou eenmaal dat magische. Iets met licht en water, met tijdloos en puur. Dan maakt het niet uit dat de gordijnen verschoten, dat al dat glas werkt als een broeikas, dat sommige meubeltjes los van elkaar eigenlijk best lelijk zijn. Of dat ik twee keer denk: was dat nou een vlooi, dat het bed net iets te klein en te hard, dat er vieze koffie…
Maar slapen, lezen, (veel) wijn drinken, proberen niet te werken, lang en veel praten, dat gaat allemaal heel goed, in dit huisje. En de zonsondergang zien aan alle kanten.
Een oase in twee -op dit moment- te drukke levens. Waar we weer even naar elkaar kijken en voelen hoe we boffen.
Daarom alleen al.
