Een vrouw sterft drie keer.
Ik kan het citaat niet meer terugvinden, dus ik hoop dat ik het goed zeg.
Mourir un peu
Maar een vrouw sterft dus drie keer. Als haar kind wordt geboren. Als haar moeder sterft. Als haar dochter trouwt.
Laten we die laatste vervangen door ‘als haar kind het huis uitgaat.’
Mourir un peu. Dit weekend was ik even uit de dagelijkse hectiek gevlucht, naar Vlissingen. Maar in plaats van lekker even helemaal niks, begon ik te huilen en het duurde de hele nacht.
Nog ruim een week. Dan zijn de examens voorbij en gaat de knop om, dan ruim ik mijn huis leeg en ga naar dat andere nieuwe huis waar alleen mijn naam bij de deur staat, op een gouden bordje. Een groot geluk, een buitenkansje, schattig tiny en met nu al veel liefde erin.
Maar liever.
Liever had ik een huis gehad met een, twee, drie kamers voor de kinderen. Een echt ouderlijk huis waar kinderen -zoals ik dat zie gebeuren bij vriendinnen- makkelijk weer tijdelijk kunnen terugkomen als dat zo uitkomt. Waar alles vertrouwd en hetzelfde blijft. Voor hen en voor mij. Voor altijd en eeuwig.
Foto: bonuskinderen aan mijn tafel.
2 reacties op “Koude pinksterdag”
Als je kinderen uit huis gaan komt er zo een leegte om je heen. Je valt echt in een gat. Maar eens zijn wij ook weggegaan bij onze ouders en hebben de zelfde leegte achtergelaten. Veel sterkte de komende tijd. Je hebt geweldige kinderen dus zal je ze nog veel zien maar het is anders.