Als die corona een mens was dan zou ik er echt gek van worden.
Wat een aandachttrekster, echt ongelooflijk. Alsof er niet veel meer op de wereld is dan die ziekte alleen. Hoe erg ook, natuurlijk.
Pleisters
Alleen al het feit dat mijn telefoon ontploft van vrienden met pleisters. Ja, we worden geprikt met z’n allen, hoera. En hoe gek eigenlijk dat ik daar nu ook zo opgewonden blij over doe. Ik die de hele tijd dacht: ik zie wel of ik me laat vaccineren, lekker belangrijk.
Maar het ding is natuurlijk: we willen dat ze haar bek houdt, die corona, we zijn haar echt he-le-maal zat. Hoe ze alles verpest, hoe ze overal doorheen dendert, zich opdringt, zich bemoeit. We willen haar hard de kop indrukken, een beetje zoals de Zevenslaper bij Alice in Wonderland met kracht de theepot in werd geramd: en nou is het klaar!
Dus kom maar door met die troep. Zodat ik over twee weken (Janssen: 1x prikken klaar) weer lekker kan dansen, in volgepakte theaters kan zitten, niet meer in de rij hoef te staan voor een brood bij de bakker en mensen overal kan aanraken, strelen, slaan… whatever. En vooral: dat de makers weer kunnen maken en de faillissementen stoppen.
In het licht van dit alles mag het echt wel een groot wonder heten dat ik
1. Vorige week het contract tekende voor het boek Liefdeswerk in het najaar.
2. Over drie weken de hernieuwde editie van Het Heksenhotel de wereld in schop
3. En met Noorderlicht in juni binnenkwam op plaats 23 van de kinderboekentopveertig.
