Ontluisterend

Ik mijd mijn oude straat – als een geliefde met wie het plotseling en tegen je zin uit is gegaan.

Dus ik fiets om als ik in de buurt ben, dan ga ik liever over de grachten.

‘Renovatie’

Maar vandaag moest ik juist in de straat zijn, om met een journalist te praten over het boek Haarlemmerbuurt Verhaalt. Dus belde ik toch maar even aan bij mijn oude huis. Er was een doosje boeken van het CB per ongeluk nog daar bezorgd.
Een Duits expatmeisje deed open, ik schatte haar niet ouder dan dertig. Ze had het over ‘de renovatie’ dus ik vroeg of ik even mocht kijken.
Het was ongelooflijk. De huisjesmelker had alles spierwit geschilderd, tot de keuken aan toe, en er onpersoonlijke witte meubels neergezet. Het was nog precies ons huis en ook totaal niet meer. Alsof de ziel eruit was geknepen. Het meisje vertelde dat ze 2300 euro betaalde per maand. ‘Maar ja, Amsterdam is nou eenmaal duur.’ Nee, corrigeerde ik vriendelijk, jullie expats die dit soort bedragen kunnen betalen, maken dit soort fijne huisjes zo duur, daar kan Amsterdam niks aan doen – en de Amsterdammers al helemaal niet. Het meisje knikte deemoedig en ging door met haar online meeting.
Gek genoeg maakte deze ervaring het makkelijker. Mijn geliefde is mijn geliefde niet meer.