Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Brief aan Robbert

Brieven schrijven, wie doet het nog?

Ik krijg superfijne reacties op Liefdeswerk, het brievenboek van mij en Mireille. We jureerden ook andermans brieven, voor een schrijfwedstrijd rond het boek. En nu heb ik zin om zelf weer een aantal brieven te schrijven. Het is mijn nieuwe blogproject; en dit is de tweede.

Beste minister

Gefeliciteerd met uw nieuwe rotbaan! Fantastisch voor alle scholen dat er zo’n visionair op dit departement komt. Er staat natuurlijk ook cultuur achter uw naam, ook daar kunnen we een zekere flamboyantie wel gebruiken. Breek me de bek niet open over de liefdeloze lapzwansen die u voorgingen op dit departement. En u, hoe belangrijk is kunst voor u?
Kunst is natuurlijk geen wetenschap, of als er iets wetenschappelijks op van toepassing is, dan mogelijk de chaostheorie: de vlinder die een orkaan kan veroorzaken. Of nou ja, een heleboel vlinders, ik ga u niet iets wetenschappelijks uitleggen.
Maar ik kan u wel wat vertellen over kunst. We leven in een gewonde wereld, met gewonde mensen. Ik hoop niet dat u zo iemand bent die denkt dat wij kunstenaars alleen pleisters plakken. Wij rijten indien nodig ook de wonden open, wij zijn de harde heelmeesters. En dat geldt wat mij betreft ook voor literatuur, theater en tentoonstellingen die speciaal voor kinderen worden gemaakt, wat dan weer mijn vakgebied is.
Ik droom vaak heel letterlijk, misschien is het beroepsdeformatie. En vannacht droomde ik dat ik een boekpresentatie hield. De plaatselijke boekwinkel had een enorme toren helemaal versierd en daar al mijn boeken tentoongesteld. Alleen: die toren stond in het water en er was geen trap naar boven. Dat is natuurlijk hoe het nu is, in de lockdown, en dat staat symbool voor het rechtlijnige denken dat kunst er niet wezenlijk toe doet. Van alle fouten die u kunt -en zult- maken op uw nieuwe post, maak alstublieft niet deze! Een van de grootste en verdrietigste denkfouten die er bestaan.
Op mijn eigen kleine vierkante meters doe ik mijn keiharde best, als schrijver, en met mij vele anderen. Maar uw slagkracht is veel groter, u bent nu honderd vlinders. Omarm de chaos, beste Robbert, dan omarmt de chaos jou.

Anna van Praag
Schrijver van jeugdromans

 

2 reacties op “Brief aan Robbert”

Recentelijk zat Dijkgraaf bij Van Nieuwkerk aan tafel bij de top 2000 en vertelde hij dat hij, na zijn studie natuurkunde, gestudeerd heeft aan de Rietveld academie. (Op aanraden van zijn vrouw.) Daar heeft hij qua onderzoek, ( ook zelfonderzoek) en wetenschap meer geleerd dan bij zijn studie natuurkunde. Zo zei hij.
Ik heb dus echt goeie hoop, ook voor de kunsten, met deze man op dit departement.

Ja, qua grandeur zeker. Maar ik hoop ook op aandacht voor het kleine en het kwetsbare en juist de onmaakbaarheid

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *