Volwassen

Mijn oudste dochter verhuist van een studentenflat naar een huis met jonge werkende vrouwen in Buitenveldert.

Ineens heeft ze een mooie gedeelde woonkamer, een keuken met vaatwasser, mixers en blenders, een tuin en een balkon. De bewoonsters zijn inderdaad geen meisjes meer maar jeugdige artsen en psychologen die rust en professionaliteit uitstralen.

Zeegroen

De vorige verhuizing van Bloem viel midden tijdens mijn scheiding, nu heb ik veel meer tijd om haar te helpen. We hebben al samen staan schilderen en gewinkeld en ik heb haar aangeboden haar gordijnen te betalen. Zeegroene gordijnen in een zeegroene kamer. We vonden ze in de Ikea, ze moesten alleen een beetje korter gemaakt.
De chaos ligt bij mij dicht onder de oppervlakte dus ik was een rolmaat vergeten mee te nemen bij het opmeten van de kamer. Maar, geen nood, er was iets met een app en ik nam wel even de maat met een stuk karton dat ik oprolde in mijn tas.
1 meter 80, besloot ik, en ik ging met de lange gordijnen naar de kleermaker zodat het allemaal net op tijd…

Zei ik al dat ik chaotisch was? Dat bijvoorbeeld de sleutels van mijn huis al een week in mijn tas vastzitten aan een soort sliert van telefoonoortjes, keycords, verlopen festivalbadges en andere vage shit die in mijn tas een enorme kluwen hebben gevormd samen met een stuk of dertig losse tandenstokers en een zakje verkruimelde zakdoekjes. En dat stuk karton van de gordijnen.
Dus ja, niemand kijkt ervan op dat ik de haakjes niet aan de gordijnen krijg. Sterker nog: dat ik de haakjes er verkeerd aan rijg en dan nooit meer los. J schiet te hulp. ‘Kijk nou eens even rustig, het is echt heel simpel.’ Ik kijk en zie het niet. Maar wat ik wel zie en iedereen met mij: dat die gordijnen ongeveer dertig centimeter te kort zijn. En bovendien ook te weinig lang in de breedte (ik was de plooien vergeten).

Rolmaat

Dus nu woont mijn volwassen dochter in een sereen en professioneel huis met mislukte studentengordijnen. En bied ik natuurlijk aan heel snel andere gordijnen voor haar te fiksen want dit slaapt naar. Alleen, realiseer ik me later bij thuiskomst, ben ik wéér mijn rolmaat vergeten en ook vergeten J (die er uiteraard wel eentje bij zich had) te vragen dat meten nu dan wel goed te doen…