Bij het Spanish Film Festival zag ik een film over een transgender.
Het was heel authentiek. Toen de actrice daarna live voor de zaal verscheen, was dat best intiem. En ook helemaal niet. Zoals ze zelf al zei vóór haar transitie: ‘Gewoon, een meisje. ‘
Kinderboekenweek
Nog niet zo lang geleden zat ik in een vergadering met een non-binair persoon. ‘Maar hij zei…’ riep ik in het vuur van de strijd. Dat nam die me niet in dank af. ‘Ik wil graag dat je me die noemt, of desnoods zij.’ Ik schaamde me een beetje, het was me echt ontglipt.
Naast de week van het Spanish Film Festival is het ook de Kinderboekenweek. Zo vaak als vroeger ben ik niet meer op pad, omdat ik alleen nog voor oudere kinderen schrijf, maar ik zie deze keer toch nog 350 kinderen verspreid over een paar dagen. Engeltje, kaarsjes, glitters en een beetje tover in mijn stem. ‘We gaan nu de wereld van de verhalen binnen. Alles is mogelijk’. Als extra attractie is J komen kijken in de bibliotheek van Heemskerk, dat is de eerste keer dat een van mijn vrienden dat doet. Braaf zit hij op een piepklein kinderkrukje en doet mee met al mijn rituelen in ‘de wereld van de verhalen.’ En verhalen zijn er te over. Ik onthoud zeker dat ene jongetje, – ‘verlegen’ volgens de juf – maar zo verlegen is hij niet want hij komt na afloop heel dichtbij me staan om alleen maar naar me te kijken, minutenlang, zwijgend.
Bij weer een andere klas komt er naderhand een schattig meisje met haar tot op haar billen naar me toe. Nu is er wel een gesprek en op een gegeven moment zeg ik: ‘Heel goed hoor, meissie.’ Waarop hij zegt: ‘Ik ben een jongen.’ 
