‘Wat een sukkel, neemt ie wijwater en knoflook mee. Alsof hij exorcisme gaat doen.’
Een keer per jaar zit ik een nacht tussen de nerds. Dan organiseert J de Halloween Horror Show: 4 state of the art horror films, sfeervol gepresenteerd.
Neppe moeder
‘Hoe lang gaan we hier nog mee door?’ hoor ik J zeggen. Maar als ik hem zo zie in zijn officiële Mr Horror-pak denk ik: nog heel lang. Horrorfans zijn trouwe schatjes. Toen ik J net leerde kennen, zei ik: ‘Leg het me uit, die horror.’ Dat het sprookjes zijn, zei hij, onze diepste angsten uitvergroot. Meteen al de eerste film van vanavond heet You are not my mother. En ik herinner me het kleine meisje in haar bedje dat ’s avonds de buitendeur hoorde opengaan en stemmen in de gang en dat dat meisje dan wist: nu komt mijn neppe moeder binnen. Er klonk vreemd gelach vanuit de kamer beneden en pas als ik veel later weer de buitendeur hoorde, kon ik gerust gaan slapen, dan waren de twee moeders weer omgewisseld.
Er is meer vanavond, veel meer. Een man die vrouwen gevangen houdt en luiers voor hun baby’s koopt in de supermarkt. Een soort Zweinstein voor exorcisten. Een schoonfamilie from hell. The stuff that dreams are made of.
Inmiddels voel ik mijzelf ook bijna een horrornerd. Al snap ik niet precies het probleem van die knoflook, maar gelukkig legt de leukste horrorvrouw het zelf al uit: ‘Hij heeft met geesten te maken, dan heb je hele andere dingen nodig. Zout natuurlijk, daar komen ze niet overheen. En metaal, om ze te doorklieven.’
Goed onthouden voor als ik weer eens met mijn zus in een spookkasteel zit: zout en metaal in de koffer. 
