Het was een opwindende maandagavond. Zomaar in een lege boekwinkel in Haarlem.
Ik was te gast bij de Grote Vriendelijke Podcast, en voor wie dat niks zegt: in de wereld van de kinderboeken is dat alsof je even mee mag spelen in de Eredivisie.
Vier verschillende jasjes
30 jeugdboeken per week krijgen de recensenten te lezen, 1 keer per maand is er dus die podcast over 1 boek: een diepgaand gesprek met de schrijver ervan. De uitnodiging kwam toen ik Jona al bijna had losgelaten. Als bij een date trok ik achtereenvolgens vier verschillende jasjes aan, en terwijl ik mijn make up stond te fiksen viel er uit het niks een doosjes met sieraden van mijn moeder op de grond in de badkamer. Het leek me een goed teken.
Eenmaal in Haarlem stortte ik me erin, met mijn hele hebben en houwen. Mijn beste vriendin Mylou en oudste dochter Bloem waren meegekomen; dat was niet gebruikelijk maar wel heel fijn om hen letterlijk achter me te weten. En ook: dat de mannen van de podcast, Jaap en Bas, mijn werk al jaren volgen. Het werd bepaald geen oppervlakkig gesprek, ruim een uur lang.
Na afloop waren er foto’s en Instafilmpjes en gingen Mylou en ik nog whiskey drinken in de kroeg. Terug in Amsterdam was ik nog steeds hyper. Mijn huis en ook de stad waren inmiddels leeg en stil – maar gelukkig zat mijn denkbeeldige moeder op de bank te wachten. ‘Het ging goed, mam,’ zei ik tegen haar, ‘ik durf het zelf niet terug te luisteren maar denk dat je trots bent.’
Morgen staat het online.
