Ik heb er eentje geadopteerd. Ze heet Jessica en ze heeft een baby.
Dat was nog eens een topcadeau van mijn drie dochters.
Levenswerk
Die in Costa Rica had het natuurlijk bedacht. Ik heb al vaker geschreven over haar veldwerk daar, als bioloog in spe. Afgelopen week belde ze me en liet haar huisje zien: ze is te gast bij een yogavrouw in het oerwoud, waar ze een eigen kamertje heeft en ook kan koken (‘Maar mam, het eten is zo belachelijk duur hier, echt niet leuk meer’). Elke dag fietst ze langs het strand en door het oerwoud naar de ‘sloth conservation’. Daar zit een vrouw – zeg maar de Jane Goodall van de luiaards – die haar levenswerk heeft gemaakt van het bestuderen en redden van deze wonderbaarlijke dieren voor wie het woord ‘snoet’ lijkt te zijn uitgevonden. Chaia helpt bij het tracken en monitoren, ze zit dus hele dagen in de jungle, ook nu het regentijd wordt, en bestudeert hoe het daar gaat met de twee- en drievingerige luiaards, die de wetenschappers ter plekke natuurlijk allemaal kennen en namen hebben gegeven, zoals je dat ook wel in films ziet.
Om geld in te zamelen kan je er ook eentje adopteren en precies dat kreeg ik voor Moederdag. De andere twee dochters (de jongste net terug van een solotrip in Azië, de oudste alweer op het punt om een maand voor haar studie naar Argentinië te gaan) namen me mee voor koffie en taart en lieten me ter plekke foto’s zien van luiaards Jessica en Ali, die ik nu dus geadopteerd heb.
Zo leuk, ik ben trots als een pauw.
https://slothconservation.org/product-category/adopt-a-sloth/
