Joke

Dromen jullie ook zo veel? Ik zou er hele verhalen over kunnen schrijven.

In de nacht meandert mijn brein naar de wonderlijkste plaatsen. Het is vaak goed toeven daar, als was ik Alice op de bodem van het konijnenhol.

Baby

Zo droomde ik laatst dus dat ik zwanger was. En kort daarop droomde ik dat de baby was geboren. Het was een jongetje en hij was niet ouder dan een maand of twee. Ik had het op een of andere manier goed geregeld want ik hoefde dat kind niet zelf te voeden, er waren nogal veel hulptroepen.
Dus ik liep heel ontspannen rond met het kind, me erover verbazend hoe talig het al was. Ik bedoel: hij kon nog amper zijn hoofdje rechtop houden, maar er kwamen wel allemaal woorden uit.
In mijn droom kwam er een mevrouw van het consultatiebureau langs, ze heette Joke. Maar Joke was een beetje verlaat dus de baby was al in slaap gevallen. Ik liep er nog een beetje mee rond, heel gezellig zo’n slapend kind op je arm. Toen Joke eenmaal kwam (zo’n wijze, ietwat saaie, oudere verpleegster) vertelde ik dat de baby al een paar woorden kon zeggen. Joke keek me aan met een meewarige blik – weer zo’n ouder die denkt dat haar  kind een wonderkind is- dus ik zei verontschuldigend: ‘Ja het is heel gek, dat snap ik ook wel maar dit kind kan het toch.’ Joke controleerde de slapende baby in mijn armen, alles was prima in orde. ‘En hij praat dus al een beetje,’ zei ik weer.  Joke trok een wenkbrauw op. Ik maakte de baby wakker en zei: ‘Joke is hier. Die is nieuwsgierig naar dat praten van je.’

De baby deed zijn ogen open en keek geïnteresseerd naar de vrouw voor hem. En zei toen vriendelijk: ‘Wat wilde je weten, Joke?’