Musketiers

Met deze foto is iets raars aan de hand.

In het midden – op de belangrijkste plek- zie je mij en filmmaakster Claire. Naast mij staat de festivaldirecteur en naast Claire staat de persoon die natuurlijk eigenlijk in het midden moet staan: actrice Nastassja Kinski.

Dans

Uren later zaten we op een geheime plek aan zee, aan een gedekte tafel in het donker, een paar sfeerlichtjes op het damast. Een fotograaf kwam de foto’s van de rode loper, die de volgende dag in alle kranten zouden staan, laten goedkeuren en deze foto met ons in het midden mocht van Nastassja, ik geloof zelfs dat zij over ‘The four musketeers’ begon.
Daar was heel wat aan voorafgegaan. Uit de tijd dat ik met de directeur van Bevrijdingspop getrouwd was, herinner ik me de eindeloze riders van popartiesten (“twintig flessen van dit hele specifieke merk whiskey in de kleedkamer “ – en weglopen als het een ander merk bleek te zijn), dus ik was wel wat gewend (en ja kennelijk val ik op festivaldirecteuren), dus ik was niet heel verbaasd dat de komst van Nastassja een enorm project was. Wel zag ik van heel nabij de zorg en druk daarvan voor het festivalteam. En vooral voor J. Zo werden wij musketiers, waarbij Claire, de vriendin van Nastassja, engelengeduld had en we in een soort dans verzeilden. Een dans om de ster.
En ja, ik zag ook van heel dichtbij de tol die dat eiste van J, die heus wel steken liet vallen in het grote festivalgeheel maar die nooit maar dan ook nooit vloekte of onaardig werd, tegen niemand. Die maar gewoon dapper dag en nacht zijn stinkende best bleef doen in de kokende hitte met zijn ratelende telefoon. 

Dus toen Nastassja die oeuvreprijs ontving uit zijn handen, toen draaide ik het om in mijn hoofd. Voor mij was hij de winnaar, en ik klapte voor hem. Heel hard. Foto: Lex de Meester