Soms denk ik aan mijn grootvader. Als er ergens iemand een sigaar rookt om het hoekje. Bij de woorden professor of humanistisch. En als ik mezelf een interessant literair woord hoor zeggen zoals pleonasme (‘goed he, grootvader?’).
En soms denk ik aan grootvader als ik een oud boek opensla.
Kunstenares
Dan staat er ineens een stempel in dat boek met daarop de tekst ‘Verkiesen doet verliesen.’ Dat was het ex libris stempel van mijn grootvader.
Wie weet er nog wat een ex libris is? Ik zou het woord al niet meer in een jeugdboek durven gebruiken. En met al die e-books slaat het al helemaal nergens op. Maar het idee om een stempel in een boek te zetten dat van jou is, is op zich prima. Ikzelf vergeet altijd subiet aan wie ik wat uitleen.
De geweldige kunstenares Gertie Jaquet ontwerpt en maakt stempels met je naam erop. Voor Sinterklaas vroeg ik haar voor elk van mijn dochters er eentje te maken. Ik gaf wat korte typeringen over de meiden en vervolgens liet zij haar fantasie erop los. De dag dat ik de stempels bij haar in het atelier ging ophalen, waren we allebei trots. Dat was nou eens een mooi blijvend cadeau! Ik fietste ook nog, op haar advies, naar een speciale stempelwinkel in de binnenstad voor de perfecte stempelkussens in de perfecte kleuren.
Zondag vierden we Sinterklaas. ‘Je kunt dit ook gebruiken voor een visitekaartje, of een compliment card,’ verduidelijkte ik. En realiseerde me tegelijkertijd dat fysieke visitekaartjes ook al niet meer van deze tijd zijn. Gelukkig heb ik die meiden goed gedrild. ‘Ik kan niet wachten om dit in al mijn boeken te gaan stempelen,’ riep de middelste dochter opgetogen.
En dat vind ik dus een mooi idee: dat die namen van de meiden nu door boeken gaan reizen.
