Gehoord op de sportschool: ‘Beter dan dit wordt het niet. Soms draait het echt om kwaliteit.’
Het ging geloof ik over een overnachting in een Van der Valk Hotel.
Theepot
Ik had een vergelijkbare gedachte toen ik ’s avonds, nadat ik les had gegeven, naar huis fietste. De les was warm geweest, intens. Erotiek en taal, daar hadden we het over gehad. En ze hadden geschreven, de studenten, schaamteloos en schaamtevol, onderzoekend.
Toen we buitenkwamen, was de herfst begonnen. Dat was eerst nog grappig na drie dagen lente, maar toen begon het te bliksemen. Bij de Vijzelgracht moest ik echt schuilen voor de hagel. Alsnog kwam ik doorweekt thuis, met vuurrode handen die nog zeker een uur lang pijn deden van de kou. Natte kleren uit, haren drogen, zacht dekentje, bank, poezen en eigenlijk ook thee – behalve dat ik niet van thee houd. En dat terwijl ik net een gouden theepot heb gekocht, echt de beste theepot ever. Met de belofte van heel veel kopjes thee voor nog heel veel vrienden en kinderen. En heel veel weken zoals de vorige: een shower of love.
‘Ik ben niet zo’n oermoeder,’ had ik die middag nog in een interview gezegd. Waarop de interviewster zei dat zij dacht van wel.
De theepot glimlachte naar me en in de keuken stond de enorme pan verse tomatensoep die ik alvast had gemaakt voor morgen.
