Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Tijdmachine

Het is doodstil in de middeleeuwse straatjes.

Zelfs het water onder de oude bruggetjes beweegt niet. Waterlelies, weelderig groen en geraniums voor de huizen, kloosterhofjes en een voormalig ziekenhuis, overal zwaar geurende jasmijn. En iets van houtkachels. Een pleintje vol lichtjes, wat rustige terrasjes. 

Filmopnames

Geen auto’s ook, dat valt op. Waardoor we het gevoel hebben dat zometeen de filmopnames gaan beginnen. Koerende duiven, verderop een boom met spreeuwen erin.
Hoe zijn we hier beland, met welke tijdmachine? Net zaten we nog in een uitbundige spitstrein, waar de regen tegen de ramen sloeg.
Een kennis van J gaf ons hier een tweedaagse overnachting in zijn bed and breakfast cadeau, in een stad waar we anders vast niet heen zouden gaan. Van tevoren checkte ik nog: museum – gesloten voor renovatie, theater – gesloten vanwege de zomer. Wandelen door de omringende bossen werd aanbevolen – behalve dat er nogal veel regen voorspeld was.
Maar hoe fijn is het om je in dubieuze zomers te verschansen in een fijne hotelkamer met een zacht en knisperend bed en wijn in mooie glazen. Verderop is wat hippe nieuwbouw met ook een fraai restaurant, waar we teveel eten. En daarna dus die toverachtige wandeling terug naar dat bed, de schone kamer. Waar de nacht valt en J en ik zacht tegen elkaar aan kruipen. Het begint hard te regenen.

Maar waar zijn we, in welke stad, die kennelijk ook nog ‘European City of the Year’ is?

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *