Categorieën
Verhalen van een Amsterdams leven

Een geboortekaartje van een kind dat nog niet is geboren

Milan. Juno. Dat zijn mijn nieuwe schatjes. Ik ben al anderhalf jaar met ze bezig.

Milan en Juno zijn broer en zus. Juno is de oudste – en op een dag is ze verdwenen. Ze is achttien, de politie doet niet veel en Milan gaat zelf de sporen van zijn zus volgen om haar terug te halen. Dat brengt hem naar plekken en momenten waar hij liever niet had willen komen.

Onderwaterwereld

Het boek is nog niet af. Ik wist deze keer niet niet hoe het moest heten, en na brainstormsessies op nogal wat middelbare scholen nog steeds niet. Dus ik heb de uitgever laten kiezen, en dat geldt ook voor de cover. Gisteren werd die officieel gepresenteerd aan de pers en nu gaan alle boekwinkels er al op intekenen. Het boek verschijnt pas in januari, als het goed is stuur ik deze week of de volgende de laatste versie naar de redacteur. Ik kan ze eigenlijk nog niet goed laten gaan, mijn schatjes.
En ik kan er al helemaal nog niet veel over zeggen. Dus dat laat ik ook de uitgever doen. In de brochure staat: “Anna van Praag schreef een boek als een escaperoom, waarin de lezer samen met Milan verstrikt raakt. Een youngadultroman over familie en geheimen die te groot zijn om te dragen – Anna van Praag op haar best.”

Dat laatste vind ik cool. Dat ik (volgens de uitgever dan, maar vooruit) op mijn best ben in dat wat ik het allerliefste doe: duiken in de duistere en prachtige onderwaterwereld van wat mensen – en dan met name jonge mensen – drijft, verstrikt en verbindt.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *