Broedplaats Amsterdam

Dus boeken zijn voor een elite? Net als theater, concerten, festivals?

Degene die dat bedacht heeft, is buitengewoon dom, degene die daar een politiek punt van heeft gemaakt, juist griezelig slim.

Zomerscholen

Maar allebei die types zouden eens een zomer moeten meelopen op de Zomerscholen in de minder hippe wijken van Amsterdam. Ik gaf daar nu voor het zesde jaar schrijfworkshops, op dit moment redigeer ik stapels van de kinderverhalen voor een groot boek dat verschijnt aan de start van Amsterdam 750 jaar.
Deze kinderen worstelen met taal, dat komt vaak doordat er thuis al taalproblemen zijn, vaak zijn hun ouders ergens anders geboren. Het is dus soms best een klusje om te lezen wat ze eigenlijk hebben opgeschreven. Maar daarna valt vooral op hoe gretig ze zijn naar verhalen, naar schoonheid, hoe waanzinnig ongebreideld hun eigen fantasie. Dit zijn kinderen die aan je lippen hangen als je ze voorleest, voor wie de bibliotheek waar veel van die zomerscholen plaatsvinden een magische plek is. En hun eigen observaties zijn grappig, scherp, poëtisch, droef. Het zijn de nieuwe creatieve breinen van de stad.

Dit is één van de verhalen:

Als ik zou kunnen toveren, dan zou ik toveren dat ik weer in Oekraïne woon, en dat ik dan heel veel vrienden heb.
Ik tover dat ik weer in mijn eigen taal zonder problemen met mensen kan praten.
Ik tover dat ik weer een zesjarig kind ben en geen ruzie heb met mijn ouders.
En ik tover dat ik weer denk als een kind en geloof in magie… en geloof dat alle mensen in deze wereld goed zijn en vriendelijk.