Mijn moeder werd 89 jaar en dat vierden we drie dagen lang.
Het begon al op vrijdag: lunchen in een van mijn moeders favoriete restaurantjes om de de hoek bij de Flesseman, samen met haar beste vriendin en mijn zus. Bloemen erbij.
Smartlappen
Op zaterdagavond gingen we – toen met J – naar het De la Mar voor de musical Onze Jordaan. Zingen hoort bij mijn moeder, en smartlappen al helemaal; een aantal verjaardagen geleden gaven we nog een enorm smartlappenfeest voor haar.
Het was een bomvolle zaal en iedereen zong mee. Het toneelbeeld was mooi, het orkest fantastisch, net als de kostuums, het spel. En het verhaal was echt ontroerend, op een gegeven moment drupten de tranen letterlijk op mijn schoot. Zo groot kan theater zijn – als het goed is kan er geen film tegenop.
Daarna gingen we nog iets drinken bij Eijlders op het Leidseplein – daar kwamen mijn ouders al voor ik was geboren. Sommige dingen veranderen echt niet.
Zondag gingen we bij haar picknicken, met mijn zus en haar man en J en ik. We hadden klapstoeltjes mee, warme chocolademelk met rum, taart en zoute amandeltjes. Een kerstkrans met rode ballen. Het was net niet te koud en we vertelden over het afgelopen jaar: de mijlpalen van de kleinkinderen, mijn zus met haar nieuwe praktijk en dat ik bruis van creativiteit. Hoe gelukkig ik dan ben hoef ik mijn moeder het minst uit te leggen van iedereen, maar ik deed het toch.
Al met al waren het drie enorm feestelijke dagen. Het enige dat ontbrak was mijn moeder zelf.
