Feestelijk

Ik ga denk ik nog heel veel trouwblogjes schrijven. Dat hoort ook bij de voorpret.

Dat trouwen zelf is natuurlijk in een dagje voorbij. Maar het verheugen is allang begonnen. Ringen passen. Een afspraak maken voor ondertrouw. Rondwandelen bij de trouwplek. Met de Babs mee naar de rechtbank, met vriendinnen praten over lingerie… alles eindigt wel met taart.

Pandoertje

Er is niet echt geld voor een huwelijksreis. Niet erg. Sowieso (en dat lijkt misschien in tegenspraak met het vorige maar dat is het niet) willen we het allemaal niet teveel vastzetten, of zoals de verloofde zegt ‘geen opgelegd pandoertje’.
Maar goed, toen was ik dus op mijn lievelingsfestival, het Spanish Film festival. Een heleboel keer zelfs, met meerdere vrienden. Air Europa is sponsor van dat festival en daarom was er ook een wedstrijd: post een foto van jezelf in je stories, gehuld in een lijst van Air Europa, Vet ongemakkelijk. Maar het werd een running gag dat ik dat elke keer weer ging doen, al dan niet samen met de verloofde.’Nu weten we het wel hoor,’ verzuchtte de jongste dochter bij de laatste post.
Zondag was de slotavond. Daar betrad de hoge pief van Air Europa het podium van Tuschinski. ‘De prijs is gewonnen door…’ Hij kon zijn aantekeningen niet lezen…. ‘Anna…’ (er heten veel Spanjaarden Ana en die zaten natuurlijk allemaal in de zaal)…. Van Praag!’ En tsjonge, daar won ik dus keihard twee retourtickets voor een bestemming in Latijns Amerika naar keuze.

Ze mogen niet gecasht in de zomer, maar dat hoeft ook helemaal niet. Gaat het verheugen gewoon lekker lang door.