Als je weet wat liefde is

‘Als je weet wat liefde is heeft het leven werkelijk zin.’ Wanneer we het liedje van Sil de Strandjutter hoorden, wisten we het zeker, mijn vriendinnetje Mylou en ik. Denk er de violen bij en Monique van de Ven en haar woest gevaarlijke Jelle: Als je weet wat liefde is… dan komt alles goed, dat is Geluk.

Intens romantische meisjes waren we, altijd verliefd en zwijmelend bij liefdesverhalen. En ondertussen super onzeker.

Vleugels

Heel veel jaren later, rond een begrafenis, kreeg ik een compliment. Iemand had het over ‘de vleugels van Anna’ die ik om alle mensen heen had geslagen. Ik haalde mijn schouders op, ik had alleen maar een beetje zitten koken en klusjes lopen doen die her en der bleven liggen. ‘Dat moederlijke, en sowieso dat ik moeder ben en kan koken definieert mij toch niet,’ mopperde ik tegen Mylou. Interessant wilde ik zijn, belangrijk, een vrouw met status en carrière. Er gingen nog heel wat jaren overheen voor ik dat eindelijk een beetje kon loslaten. Jaren waarin ik torenhoge verwachtingen naleefde, maar vooral ook die aan mezelf stelde. Beroemd wilde worden, interessant wilde zijn…
Tijdens mijn huwelijk zong Mylou samen met mijn zus het lied van Sil de Strandjutter, de tekst bleek na al die jaren verrassend slecht. Heel cringe. Maar vooral: waar. Als je weet wat liefde is / word je gezien zoals je bent/ als je weet wat liefde is/ kun je zeggen wat je denkt…
En even trouwde ik niet met J maar met Mylou en via haar met mezelf, grappig genoeg. Kijk maar naar deze foto, de intiemste van het hele huwelijk wat mij betreft (en die ik nu met jullie allemaal deel haha). Dit ben ik, op het moment dat mijn bruidegom mij voor het eerst ziet. Natuurlijk ben ik daar heel blij met hem maar wat ik vooral zie: heel blij met mezelf.

Dus nu weet ik het, denk ik. Wat liefde is.

Foto: Gözde Otman