Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Vandaag wordt mijn oudste dochter 27 jaar, dat is bijna zo oud als ikzelf was toen ik haar moeder werd.

Lees verder

Dat herdenken is zo groot en zo breed, dat vond ik als kind al. Om het tastbaar te maken, denk ik dan meestal aan een specifieke persoon. 

Lees verder

Een slimme meid is op haar toekomst voorbereid. Dat was de overheidscampagne die er toen ik studeerde werd ingeramd.

Lees verder

Het regent een beetje op het Heinekenplein in Amsterdam. Maar daar heeft niemand hier last van.

Lees verder

Er zijn dingen die ik niet kan maar die ik wel wil leren kunnen. En er zijn dingen die ik nooit wil leren kunnen.

Lees verder

Hoezo is Jona joods?’ vroeg een jongen op een middelbare school, het klonk bepaald vijandig.

Lees verder

Dit is de hal van de uitgeverij.

Lees verder

Gehoord op de sportschool: ‘Beter dan dit wordt het niet. Soms draait het echt om kwaliteit.’

Lees verder

Astrid en ik gingen met onze dochters naar het Spanish Film Festival in Tuschinski.

Lees verder

‘Het is erg gesteld hè, met de ontlezing van jongeren.’ Ernstige gezichten erbij, alsof het mijn schuld is.

Lees verder