Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

I love the nightlife van Alicia Bridges zong maar steeds door mijn hoofd en dat maakte de nacht toch nog draaglijk.

Lees verder

Toen mijn moeder nog leefde, zei ze altijd als er een jong mens erg ziek werd: ‘Waarom nemen ze mij nou niet? Zo’n oud lijf, zo’n vervuld leven…’

Lees verder

Op een van mijn onnavolgbare lijstjes (voor boodschappen, afspraken, planning) staat het losse woord ‘altijd’. Geen idee waarom of wat ik bedoelde, maar het lijkt mij aan iets belangrijks te willen herinneren: ALTIJD.

Lees verder

Dit is zo niet sexy om te schrijven, maar ik word altijd zo vrolijk van …

Lees verder

Ik denk dat dit de eerste keer in twintig jaar is dat niemand mij heeft geboekt voor de Kinderboekenweek. Geen school, geen bibliotheek.

Lees verder

Alles viel samen en alles viel stil.

Lees verder

Het begint hier wel steeds meer op Eat Pray Love te lijken.

Lees verder

En toen zat ik ineens in Napels.

Lees verder

En pats daar valt weer een flesje worcestersaus op de grond.

Lees verder

Weer over de rode loper, deze keer bij het Nederlands Filmfestival in Utrecht.

Lees verder