Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Ik lag dubbelgevouwen in een uiterst oncomfortabele houding en ik luisterde naar de hypnotiserende stem van mijn enorm grote kleine zus. 
(lees verder)

Lees verder

Van boeken schrijven kun je niet leven.  (lees verder)

Lees verder

‘Ben je joods?’  (lees verder)

Lees verder

Ik dacht zal ik schrijven over de docu Mijn seks is stuk en dat we leven in een maatschappij waar witte oude mannen de dienst uit maken? Of over hoe het beeldje van het Aidsfonds is omgekukeld? (lees verder)

Lees verder

Ik doe dit jaar niet aan Sinterklaas, zei ik al in oktober. (lees verder)

Lees verder

Moed. Daar ging het over. (lees verder)

Lees verder

Nu ben ik degene die de pakjes aanneemt. (lees verder)

Lees verder

‘Ik wil wel graag een Breitner aan de muur,’ zei J.  (lees verder)

Lees verder

Ik ken schrijvers die doen het zonder. (lees verder)

Lees verder

Iets met katten die van huis zijn. (lees verder)

Lees verder