Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Ik kan me nog steeds ontheemd voelen op vrijdag. (lees verder)

Lees verder

Het is niet moeilijk om veel dingen tegelijk te doen. (lees verder)

Lees verder

Met bij elke tip mijn eigen invulling ervan. (lees verder)

Lees verder

Hoe iets ineens vleugels kan krijgen. (lees verder)

Lees verder

Ik mis mijn kind, op vakantie met haar vader. (lees verder)

Lees verder

Malu mulher heeft mijn leven veranderd. (lees verder)

Lees verder

We keken niet naar Youp en ook niet echt naar Jools Holland. We bleven niet hangen op het feestje bij de jarige A. We gingen niet op Nieuwjaarsdag naar de film zoals het plan was. ‘Laten we dan naar de tentoonstelling in de Nieuw Kerk gaan,’  zeiden we – en deden het niet. (lees verder)

Lees verder

Er waren dit jaar best wel wat dagen dat ik gewoon maar een beetje huilde. Of ik zat thuis en er gebeurde niets. Maar echt niets. (les verder)

Lees verder

‘Maar kan jij dat wel, mam? Snap jij dat soort dingen?’ (lees verder)

Lees verder

‘Waarom sla je me Dunya?’ (lees verder)

Lees verder