Categorie: Verhalen van een Amsterdams leven

Het is dus ook gebeurd met De Vreede. (lees verder)

Lees verder

Dingen die ik niet kan: in mijn eentje in de zon zitten. (lees verder)

Lees verder

‘Het is een ongelooflijk marketingconcept voor een hap suiker,’ zei Jan dit weekend nog. ‘Er stonden ellenlange rijen voor de winkel, en dan zegt de eigenaar zei bij AT5: ‘Maar het is geen gewone donut, dit is banket.’
Haha, lachte ik met hem mee. (lees verder)

Lees verder

Vroeger wilde ik wel Connie zijn. Zo’n stoer wijf, zowel haar boeken als haar voorkomen. En haar mannen!
Dit weekend zag ik haar weer op het boekenbal. (lees verder)

Lees verder

Er lag een man dood op de kop van de Zeedijk. (lees verder)

Lees verder

Springen. We deden het bij de zumbales, zomaar op maandagochtend, hoger, hoger, hoger, armen in de lucht en keiharde muziek. Daarna had ik springspierpijn, maar dat gaf niet.(lees verder)

Lees verder

Hij heet Jan, Mr H als bijnaam mag ik niet meer zeggen van mijn dochter. (lees verder)

Lees verder

De student is vroeg op vandaag, ik denk dat hij een tentamen heeft. En zijn vriendin heb ik ook al een tijdje niet gezien. (lees verder)

Lees verder

Het is even lente en de stad gaat open als een bloem. (lees verder)

Lees verder

‘O is het vrouwendag?’ zei een Erotica-collega die ik net enthousiast had gefeliciteerd. ‘Daar heb ik helemaal niks mee.’ (lees verder)

Lees verder