Dia de la mujer vandaag, vrouwendag, en dat wordt groot gevierd in Montefrio. Chaia’s groep danst de flamenco en er is paella voor het hele dorp. (lees verder)
Lees verderCategorie: Verhalen van de berg
Uitnodiging!
Zin! Om te vieren voor het voorbij is. Het leven, de lente. Maar vooral: een nieuw boek!
(lees verder)
Saudade
De regen slaat tegen de ramen. Man op reis, winkels en scholen vier dagen dicht door een of andere feestdag, schotel van de televisie al tijden kapot. De meiden hangen languit op de bank met hun iphones, ruziënd over wie het laatste koekje (of de laatste rol koekjes) heeft gejat, we kijken mama appelsapjes op youtube.
En juist vandaag begint het carnaval… (lees verder)
De koningin en de oude naaister
Kijk, dat kleine zwarte vrouwtje in het midden, dat ben ik. In een paleis. Met drie grote prinsessen om m heen en ook nog een hele grote koning (die maakt deze foto). (lees verder).
Lees verderFrisse vrede
Ik had nooit gedacht dat ik nog eens reclame zou maken voor een mannendeodorant. (lees verder)
Lees verderEn niemand was gekomen
Ik werd wakker, badend in het zweet. ‘Shit,’ dacht ik, ‘ik heb vandaag een boekpresentatie en er is niemand die het weet.’ Ik draaide me om en droomde door (lees verder).
Lees verderEn de berg begon te stralen
‘Hier heb je een droomhuisje en het staat in Amsterdam.’ (lees verder)
Lees verderHet mooiste boek van de wereld
Ik liep door de Van der Pekstraat, zo’n typische grijzige arbeidersstraat in Amsterdam-Noord. Maar ineens werd alles mistig en liep er een wonderkind met een viool voorbij, op zoek naar zijn ‘muziekengel’, terwijl tegelijkertijd een man in een zwarte mantel mij zwijgend in diep water probeerde te lokken… (lees verder)
Lees verderBibberende ogen
‘Ik moest bijna huilen,’ zegt een jongetje dat net een nostalgisch verhaal bij elkaar heeft gedroomd over zijn geboorteland Egypte. En dan voegt hij er de geweldige zin aan toe: ‘Mijn ogen begonnen helemaal te bibberen.’ (lees verder)
Lees verderVrijheid
Ik reed met iemand mee en was een uur te vroeg op het busstation. Dus begon mijn dag op een lelijk formica terras in Granada, in de stralende zon. Cafe cortado. Mijn koffer. Mijn rode jas die veel te warm was maar die ik lekker toch niet uit deed. En mijn schrijfschriftje op schoot. Er […]
Lees verder