Zes sterke mannen hebben de daktent weer op de Landrover getild en nu wil ik weer op reis (lees verder).
Lees verderCategorie: Verhalen van de berg
De kinderen van Montefrio
Als ik mijn dochters was, dan schreef ik later een boek over mijn Bolderburenachtige jeugd in Spanje. (lees verder)
Lees verderWat is het heerlijk koel in huis, denk ik. Ik kijk op de thermometer: het is binnen nu 28 graden… (lees verder)
Lees verderCampamento de verano
Mam, als je echt wilt dat ik wakker word ‘s ochtends, moet je je heel gek verkleden, als clown of als aap. En keihard zingend mijn slaapkamer binnenkomen. En als ik dan nog niet wakker word, moet je een emmer water over me heen gooien.’ (lees verder)
Lees verderBedolven onder de sla
We noemen haar ‘het vrouwtje’. Ook wel ‘de gnoom’ of ‘de heks van boven’. Toch ken ik geloof ik niemand anders die de hele tijd zo echt lief lacht.(lees verder)
Lees verderThe sound of sunshine
Chaia doe de ramen dicht. De rook van de barbecue waait naar binnen.’
‘Juist fijn. Dat is de geur van het strand’
Ja, alle Spaanse volksstranden ruiken in de zomer naar geroosterde sardientjes. De mensen liggen niet in de zon, ze eten – vis, heel lang en heel veel, aan plastic tafels. (lees verder)
Een actie voor Assepoester
‘Ik ben een actie voor je begonnen genaamd ‘red het boek’’
Sommige fanmail is echt heerlijk. En frustrerend.
(lees verder)
Volg de zwarte weg
‘Ik heb de oplossing gevonden! We nemen el camino negro, de zwarte weg!’ Yolanda kijkt me stralend aan. En mijn lichtelijk doorgeslagen sprookjesfetisj transformeert haar ter plekke in een wezen uit The Wizzard of Oz: ‘Follow the yellowbrick road!’ (lees verder)
Lees verderHarige benen onder stomme hemden
k moest naar het ziekenhuis, het was voor iets kleins. En voor ik het wist zat ik in een rolstoel met een infuus, in een blauw operatiehemd met een mutsje en plastic zakken aan mijn voeten. (lees verder)
Lees verderIn Spanje is het vierentwintig graden in de nacht en het enige licht komt van de maan. We tillen slapende kinderen uit de Landrover en koffers vol met expatfood: bruin brood, kaas, bastognekoeken, bielzendrop en heel veel lovechock chocola.
En het is alsof ik nooit ben weggeweest.
(lees verder)