Anna van Praag

Ik kreeg een verrassingsweekend voor mijn verjaardag. Van J.

Omdat er bloesem is in de toverhazelaar. 

Op film by the Sea zag ik een tijd geleden de docu over Navalny. In mijn hoofd was hij een soort Nelson Mandela geworden. Ook nu hij gevangen zat. Op een bepaald moment zou hij vrij komen. En dan zouden de tijden anders zijn.

Wie als eerste alle fouten vindt, krijgt van mij een taart. 

Misschien is het dat je besluit om een wandeling te gaan maken, door de duinen naar de zee. En dat je besluit om die wandeling samen te maken.

Er hing een oude man tussen de trein en het perron.

Ik denk nog wel eens terug aan de tijd dat ik bijna beroemd was.

Ik leerde deze week een nieuw woord: gemus, je spreekt die g op zijn Engels uit.

Op een dag kreeg mijn vader ruzie op zijn werk en had hij geen inkomen meer. Bij ons om de hoek zat het kantoortje van de bank. Mijn vader ging daar praten en toen kreeg hij een paar maanden uitstel van de betaling van de hypotheek.

Als je dochter 25 wordt dan ben je in de fase waarin je afspraken met haar maakt. Koffietje, hapje eten, naar een voorstelling. Net als met een vriendin eigenlijk. Maar jij, de moeder, neemt bij de dochter meestal het initiatief, omdat ze altijd drukker leeft dan jij.