Anna van Praag

Had ik het mezelf net wat makkelijker gemaakt… maak ik het weer moeilijk.

We hadden elkaar soms wel twee jaar niet gezien.

Want we gaan dansen dansen dansen.

Morgen doe ik mee aan een literaire marathon. Hoe cool!

J en ik gingen naar het nieuwe Holocaust Monument, dat met alle namen erop.

Het geluk komt als de donder.

Maandagochtend. Hard zwemmend tegen de stroming van de Westerschelde in. Dat was denk ik de laatste keer dat ik dit jaar in de zee heb gezwommen.

Tijd: 1 uur ’s nachts. Locatie: een verrassend druk TL-verlicht kantoor vol met schalen snoep, fruit, rommelige stapels.

Mijn brein draait overuren op Film by the sea.

Dit is echt zo’n cliché droom, zei ik in mijn droom