De Chief komt!

Vandaag komt er hier een Indiaan logeren.

We kunnen het niet: het terras sluiten. Steeds kijken we naar de buienradar, denken: de zomer is nu wel voorbij, dan schrijf ik ‘sorry, we zijn dicht’  op het bord bij het pad. Waar niemand zich vervolgens iets van aantrekt. Dus dan zie je weer van die dappere avonturiers in regenpakken door de tuin zwalken en dan denk je toch: ach, ik geef ze even een wijntje. Of ze komen aan de deur en zeggen: ‘Ik las in het Parool over je taarten, ik heb speciaal niet geluncht.’ Zodat je maar weer razendsnel die mixer tevoorschijn haalt…

Huwelijksgasten en vredeszoekers

Rustig is het sowieso niet want we hebben de serre nog, de tafel die bed kan worden. We blijven hem maar in- en uitklappen. Huwelijksgasten en vredeszoekers wisselen elkaar in razend tempo af. Een ding hebben ze gemeen: ze hebben allemaal honger. Dus maak ik nog steeds ontbijtjes, broodjes, dagschotels, nog meer taarten, enzovoort.
En nu komt er vandaag dus een Indiaan. Hij had ons gespot vanuit Canada omdat er hier van die fijne aardstralen zouden zijn. Dus wil hij hier een paar nachtjes slapen. En overdag heeft hij gatherings met volgelingen. Die willen dan dingen doen rond het vuur in onze tuin met talking sticks.
Ik zeg dit misschien een beetje simplistisch, maar ik heb alle voorbesprekingen niet gevolgd. Tot nog toe vond ik het vooral grappig: haha, een Indiaan. hij heet nog iets met Chief ook. En ik vond het ook onhandig: wat geef ik een Indiaan voor zijn ontbijt? Champagne, zoals alle bruiloftsgasten, een taartje voor hem alleen, iets met vlees of juist niet? Ik kan ook niet laten te denken: hoe tref ik hem aan ’s ochtends in het ronde bed? Of zou hij als ik binnenkom met dat ontbijt allang zijn ochtendrituelen voltooid hebben en rustig over het IJ zitten te staren in een van de witte stoeltjes? Ik giechelde erover met vriendinnen.

Maar nu zag ik gisteren een foto en hij heeft echt zo’n wijs gezicht en ook een verentooi. Dus nu ben ik ineens een beetje zenuwachtig dat die Indiaan dwars door mij heen kan kijken of zoiets. En wordt de vraag een stuk prangender: wat eet een Indiaan voor zijn ontbijt?