‘Jullie zijn precies op de goede plek,’ zeg ik vaak tegen buitenlandse gasten in de suite. ‘Het centrum is te druk en Noord is hip. Met de labs, de werven, de torens en de kranen.’
Gelukkig wonen er ook nog steeds echte mensen in Noord.
Deze vrolijke kabouter is Nancy. Ze is mijn buurvrouw en ik ken haar al een jaar of twintig. Nancy is de boerin die in ons allemaal schuilt, het gedroomde alterego.
Een kerstboom van zwerfafval
Nancy heeft kippen en bramen, maakt haar eigen jam en ook appelmoes van de appeltjes uit haar boomgaard. Als je bij haar langskomt staat ze net wilgen te knotten of wapperende was aan de lijn te hangen. Ze doet alles eco en verantwoord zoals zwemmen in haar mosgroene zwemvijver of een kerstboom voor in de tuin maken van zwerfafval zoals hier op de foto. Bij Nancy kan je altijd even rozemarijn uit de tuin komen plukken of gewoon schuilen aan haar grote houten keukentafel. Ze maakte al koffie met schuimende melk toen dat nog niet overal op de menukaart stond en bakt altijd haar eigen koekjes. Hoe vaak ben ik deze zomer niet even bij haar gaan vluchten als de drukte hier op het zomerterras niet te harden was. ‘Ik ga mee,’ riep mijn jongste dochter vaak. ‘Ik vind het fijn daar in die grote keuken.’
Maar Nancy kwam ook vaak naar mij toe gerend. Dan knoopte ze een schort voor. ’Opzij, ik doe vandaag de tosti’s voor je. We gaan de meest perfecte tosti’s maken die er bestaan, lekker vet. Of: ‘Zes appeltaarten? Hier is mijn Franse appelschiller.’
Nancy heeft me een ‘koffievlag’ gegeven met -inderdaad- een afbeelding van een kopje koffie erop. Die kan ik bij mij of zij bij haar in de vlaggenmast hijsen en dan weet ik: ze is thuis, met koffie.
Verhalenverteller
Nancy heeft iets onverzettelijks. Ze geeft Nederlandse les aan kinderen die dat hard nodig hebben en probeert ze eindeloos te betoveren met mooie boeken (‘al is het maar dat ene meisje’). Verder is ze verhalenverteller en in de zomer kan je elke maand in haar boerentuin terecht voor themaverhalen met taart. Ook als het regent. Ook als er (soms) bijna niemand komt.
Ze kleedt zich waardeloos, heeft een hekel aan de kapper (haar haar is al best lang grijs) en superslank is ze ook al niet. Nancy is de oervrouw.
5 reacties op “De vrouw die we allemaal willen zijn”
Mooi gezegd, Nancy is top (en ze kleed zich niet waardeloos in mijn ogen hoor). We hoopten gisteren dat je kwam, was er oets tussengekomen?
Goh, wat leuk, ik lijk wel op Nancy 🙂 mag ik mezelf nu ook een oervrouw noemen? Tof 😀
Ik zou mezelf zeker een oervrouw noemen! 🙂
Prachtig!
Ada
Ik ken Nancy als iemand die zich best leuk kleedt. Maar dat is niet als ze net in haar tuin bezig is . . .