Uit de verspreide boedel kwam ineens een grote witte zak van een bruidswinkel in Utrecht tevoorschijn.
Een maagdelijk witte trouwjurk, ik haalde haar – de jurk- er na een kleine vijfentwintig jaar weer eens uit. De toevallig aanwezige dochters vonden hem mooi.
Prachtig
‘Was het moeilijk?’ vroeg iemand. Die jurk dus, na al die jaren.
Maar nee, dat was het niet. Die jurk en ik zijn maar 1 dag samen geweest. Ik weet nog wel hoe ik haar kocht, in zo’n winkel met een reuzenpaskamer, helemaal zoals het hoort. Mijn moeder gaf het me cadeau, een rib uit haar lijf. Ik weet hoe er op de trouwdag zelf een glas wijn over al dat wit ging en ik in een spoelkeuken onder handen genomen werd. Hoe ik de jurk diezelfde nacht nog achterliet in de bruidssuite van het Amstelhotel. Mijn moeder haalde haar daar op, want wij gingen meteen op huwelijksreis.
Daarna begon de reis van de jurk pas goed: met ons mee langs vier huizen – nu vijf- en tussendoor twee jaar in de opslag bij een verhuisbedrijf.
Kijk, daar is ze. Mijn wapperende jurk van witte voile, met een sexy split aan de voorkant, ach wat voelde ik me prachtig! En dat was ik ook, zie ik op de foto’s. Prachtig en blij.
Maar nu vraag ik me dus af: wat doe je met een oude trouwjurk?
Je draagt haar natuurlijk nooit meer, zelfs niet als je ineens tien kilo zou afvallen. Maar je gooit haar ook niet weg: die jurk in een vuilniszak, dat voelt als slecht karma. Dat doe je denk ik alleen als je je hele huwelijk in een vuilniszak wilt stoppen.
Dus tsja, daar hangt ze nu: heel onhandig in mijn kleine huisje. Vooruit dan maar, ik zal haar blijven meenemen, naar alle volgende huizen en fases.
Tot de dood ons scheidt.
3 reacties op “Wat te doen met een oude trouwjurk?”
Geniaal einde 🙂
In het verleden heb ik een trouwjurk bij de Toneelschuur afgeleverd. Daar waren ze blij mee; ik kreeg zelfs een doos heerlijke bonbons.Een idee?
Wat een leuk idee!