Ode aan mijn lovely leven (49)

Vandaag heb ik zomaar een boekpresentatie.

Een handelsreiziger in verbeeldingskracht ben ik, wekelijks bij bibliotheken, scholen en pabo’s met maar één missie: verhalen aanwakkeren. En nu is daar ineens een boek van gekomen.

Goud

SKC is een organisatie in Amsterdam die kinderen met een achterstand helpt met de overgang naar het leven na de basisschool. De bevlogen mentoren daar hadden een droom: een boek met verhalen van ‘hun’ kinderen, of ik dat voor ze kon fiksen. Ik vond het een uitdaging. Er gingen nogal wat workshops aan vooraf en veel gezoek van mij en van de kinderen, maar toen had ik op een gegeven moment een grote berg verhalen, observaties, gedachtenflarden. Ik begon het over te typen en te redigeren en dat was het moment dat ik besefte dat we goud in handen hadden. Dat zag de organisatie gelukkig ook en we zochten er de beste vormgever bij die we kenden (Marc van Lemniscaat), kozen voor eengrote oplage, distributie in boekwinkels.
Zodat er nu ineens een ongelooflijk boek ligt vol grappige, originele en nogal ontroerende verhalen van Amsterdamse kinderen. Straks wordt het aangeboden aan de wethouder, ik ben zo ongelooflijk trots.

‘Hoe gaat dat boek heten?’ vroeg de organisatie mij in het begin.
‘Dat haal ik wel uit de verhalen,’ zei ik. En zo is het gekomen dat sinds vandaag DIT IS MIJN LOVELY LEVEN te bestellen is bij iedere boekwinkel.