Dat ze nog nooit zo verliefd is geweest, zegt de dochter. Iets met urenlang samen kijken naar sterrenhemels en heel lang praten. En lachen, vooral veel lachen.
Ze zijn net terug uit Tanzania en hebben meteen ook maar een post op Instagram gedaan met tropische foto’s van hen samen, voor het eerst. ‘Iedereen reageert echt leuk.’
Gruwelijk
Vorige week kocht ik een regenboogvlag bij de feestwinkel, ik ben dol op Pride. Maar later vond ik het toch misschien een beetje overdreven om als enige in de straat te regenboogvlaggen. Ik hoef geen statement te maken of zoiets, het fijne is nou juist dat het bij alle jonge kinderen om me heen zo totaal niet een issue is. Is dat niet juist vrijheid?
Maar dan vertelt het kind over het uitgaan in Tanzania. En dat zij en haar vriendin absoluut niet hand in hand konden lopen, nog geen kusje kon eraf. Iets met hoge boetes. Gevangenis. Over dat meisje dat in de disco naar ze toe was gekomen, fluisterend: ‘Zijn jullie… ik ben ook…’ Dat dit meisje mijn dochter nu bedelft onder de berichtjes, zo blij dat ze een maatje heeft gevonden. Als dat Afrikaanse meisje je kind is… die gruwelijke eenzaamheid. Om zo verdrietig maar vooral ook zo boos van te worden.
Ik hang nog dezelfde avond de vlag uit.
