Dansen

‘Die vrouw met wie je al de hele tijd aan het dansen bent, is mijn moeder,’ zegt mijn oudste dochter tegen haar leeftijdgenote.

Het is het slotfeest van Film by the Sea. Coronaloos, superdruk met een live band, dj, en silent disco buiten in een tent voor de bioscoop. 

Danceclassics

Het meisje trekt meteen haar silent disco koptelefoon af. ‘Ik wist niet dat u Bloems moeder was,’ zegt ze. Dat ‘u’  klinkt ineens best gek, als je net nog keihard tegen elkaar hebt lopen schreeuwzingen: ‘I am a sex machine ready to reload like an atom bomb. About to oh, oh, oh, oh, oh, explode. ‘
Dansen is zo fijn! En dat het leeftijdloos is ook. Ik weet niet wanneer het gebeurd is dat mijn dochters mijn danceclassicss zijn gaan kennen en ik (in mindere mate) die van hen, maar tof is het wel. Sowieso, dat ze ineens volwassen zijn. Oudste dochter is weer terug op het festival, deze keer totaal buiten mij om. Ze komt een prijs ophalen namens het Spanish Film Festival, waar ze sinds kort werkt. Daar staat ze sterk en rustig voor die hele zaal mensen alsof het niks is en zegt precies de goede dingen. Jongste dochter is ook gekomen en zit met haar geliefde chic gekleed aan de champagne. Het festival, de films, het smeedt ons allen samen.
En het dansen dus. Ik check het goed, maar nee, ze lijken het echt prima te vinden om met hun oude moeder te dansen. En ik met hen! Met hen en met J en met onbekende mededansers zoals het meisje dat net als ik alle liedjes van Queen uit haar hoofd kent. En met mezelf, dat zeker ook. Ik wil nog zoveel dansen, ik wil nog zoveel leven. 

Foto’s weer van Lex de Meester