Leuke man

Een oudere Surinaamse man fietste voorbij. ‘Vinden jullie dat leuk?’ vroeg hij. 

Mijn zus en ik stonden te kijken naar een enorme affiche van een beeldschone, strakopgemaakte vrouw met een baby aan de borst. ‘Break the norm’ stond erbij. Het was reclame voor een high classs sportschool. ‘Welke norm?’ vroeg ik. 

Personal trainer

Mijn zus dacht dat je bij deze sportschool mogelijk je baby mee kon nemen en voeden. Maar de site van de sportschool sprak alleen maar van dure fitnessprogramma’s, al dan niet met personal trainer. ‘Volgens mij bedoelen ze iets als: als je net een baby hebt hoef je niet uitgezakt en lelijk te zijn,’ zei ik. Ik had er namelijk over nagedacht, over die reclame die je door de hele stad ziet. Elke keer word ik er weer geïrriteerd van. Als je echt wat wil doorbreken, zeg dan iets als: ja, een baby krijgen en voeden verandert je lichaam. Natúúrlijk ben je dan niet meteen weer mooi en strak en misschien wel nooit meer, er is namelijk een soort tsunami over je heen gekomen.  En als we dan toch bezig zijn met het doorbreken van normen: het incasseren van de tsunami is niet alleen zaak van de vrouw. Partners die de ballen hebben om een baby te willen, moeten hun vrouwen die het zware werk doen koesteren en liefhebben. Zelfs – nee juist – met de wallen, de lubbers en de littekens.

Ik keek van de poster naar de oudere man op de fiets. ‘Nee,’ zei ik, ‘dat vind ik niet leuk.’
‘Ik ook niet,’ zei de man en fietste verder.