Vrouwendag in Bologna: leuke meiden met roze sjaaltjes verzamelen zich op het grote plein. Pleidooi voor abortus zie ik, en gay rights – naast de zoveelste katholieke kerk.
Even denk ik aan de dappere vrouwen in Iran. Wat doen zij nu?
Onafhankelijkheid
En Mexico. Middelste dochter doet per app verslag. Er zijn rellen en de ramen van het hostel worden ingegooid. De zus die afgestudeerd is op feminisme in Mexico geeft context: ‘Ze strijden ook tegen de desinformatie. Je kunt bijvoorbeeld niet “feliz dia de la mujer” (gelukkige vrouwendag) zeggen, want “feliz es el dia que no falte ninguna” (gelukkig is de dag dat er geen enkele vrouw vermoord wordt).’
Lees die zin nog een keer.
Ik ben trots op die reizende meiden van mij die hun ogen niet sluiten voor de wereld buiten hun comfortzone. En die zelf alledrie onafhankelijkheid hoog in het vaandel hebben staan. Dat laatste heb ik ze niet altijd even goed voorgeleefd. Maar als serieuze schrijfster op de Kinderboekenbeurs doe ik mijn best. Op deze foto houd ik de internationale brochure van mijn boek omhoog. Kijk, dochters: de Italiaanse vrouw tegenover me was zo geïnteresseerd dat ze een foto wilde maken.
En ja, dat gebeurt in een deel van de wereld waar geweld tegenover vrouwen weliswaar bestaat, maar niet vanzelfsprekend is, goddank. Feliz es el dia que no falte ninguna.
