Wrap

‘Hoe gaat het met je nieuwe boek?’ vragen mensen. Het is anderhalve maand na de lancering, tijd om de balans op te maken. 

Het gaat geweldig met Jona. Toch was ik niet altijd blij. 

Het geheim van het boek

Jongerenplatforms, jongerensites, youngadultmedia, zelfs BookTok. Jona vliegt als vanzelf precies daarheen waar de lezers zitten. Het gaat zelfs zo goed dat er een tweede druk komt, dat is me al een tijdje niet overkomen. En in Italië, Duitsland, Slovenië en de UK is er serieuze interesse voor een vertaling, hoe cool. De vele recensies benadrukken allemaal dat het een verslavend boek is, zo spannend; dat je het geheim van het boek per se wil weten.
Dat geen enkele papieren krant een serieuze recensie van mijn boek plaatste vond ik eerst raar, toen stom en nu alleen nog maar jammer. Ik snap hoe het werkt en hoe schaars de ruimte is voor jeugdboeken – laat staan young adult, maar toch. Ik ben zo van Jona gaan houden, van zijn dapperheid en zijn zachtheid. Terwijl hij een van de allermoeilijkste dingen moet doen voor een kind: zijn vader loslaten. ‘Een indringende jeugdroman’ stond er in de aanbiedingsfolder. Ik dacht dat juist die paar recensenten van kranten die ongeveer net zo lang in het vakken zitten als ik en mij al die tijd hebben gevolgd dat zouden oppikken – maar dan moeten ze wel de ruimte hebben om erover te schrijven. Ik bleef maar wachten op wat niet kwam, het duurde echt lang voordat ik het los kon laten. Maar dit weekend zei ik tegen J: ‘Kom, we gaan champagne drinken. Zoveel goede reacties, een tweede druk en interesse vanuit het buitenland. It’s a wrap.’ 

En -zal je altijd zien- vlak voor ik de fles ontkurkte die al sinds de lancering klaarstond, kwam toch nog de recensie waar ik de hele tijd op wachtte. ‘Zo teder en ingevoeld,’ was de kop. Die recensie kwam van een collega die ik enorm bewonder: de schrijver Edward van de Vendel en hij staat hier: https://edwardvandevendel.vercel.app/leestips/jona