Opgeruimd

‘Jij bent echt opgeruimd,’ zei iemand. Dat heb ik nou nog nooit eerder gehoord.

Ik begon over de noodzaak om altijd spullen weg te gooien in een tiny house, maar het ging dus over mijn brein.

Badspeeltje

Ben ik het zonnetje in huis? Ik moet eens vragen aan de dochter met wie ik hiervoor samenwoonde. Ik heb in ieder geval niet de suïcidale genen van mijn voorouders geërfd, goddank. Ik voel me vaak zo’n badspeeltje van een kind dat altijd wel weer boven komt dobberen als je het onder water houdt.
Ouder worden helpt. Je maakt je simpelweg over steeds minder druk, je vermorst minder tijd, koestert beter. En vooral: je bent niet meer zo hard tegen jezelf. De overgang qua hormonale shit is een behoorlijke toestand, maar aan de andere kant is het heerlijk…opgeruimd
Het is natuurlijk een groot geluk om werk te doen dat je fijn vindt, te wonen in het land, in de stad waar je wilt wonen, zonder rotburen. Om gezond te zijn enzovoort, ik ga het niet allemaal jinxen.
In de kerstvakantie ging ik met mijn fiets onderuit op het Rembrandtplein. Naast mij reed een vrachtwagen. Als ik net even anders was gevallen of die vrachtwagen reed niet zo langzaam als hij deed, was ik eronder gekomen.

Toen moest ik eerst een beetje huilen. Maar daarna kocht ik een oliebol bij het kraampje daar, en die was warm en zoet en ik werd er ineens helemaal niet dik van.