Omdat er bloesem is in de toverhazelaar. Om die drie meiden, elke dag. En mijn prachtige vrienden. Om die aanplakkinderen van het dinsdagdiner die mij licht hebben gegeven (letterlijk). Om Jelmer en om Sophie. En mijn lieve J. Omdat ik ga trouwen. Vanwege de poezen. En die ene niet meer zo ziek. Vanwege 41 appelbollen. Omdat ik het kan betalen. Omdat de regen soms ook stopt. Omdat ik bloemen heb gekregen. Om het portret dat Gertie van mij maakte. En de cartoon van Phil. Vanwege verrassingen. En dat je het nooit kunt weten. Nieuwe kaarsen die nog niet branden. Kaarsen die branden, altijd. Omdat mijn vader nog leeft. Omdat mijn moeder er toch wel is. Vanwege mijn zus. Omdat ik het leukste beroep van de wereld. En het mooiste tiny house van Amsterdam. The sound of sunshine. The sound of silence. Om het nieuwe boek. Vanwege brood op de plank. En taart. Omdat alles het doet. Linksom of rechtsom. Om een goed glas wijn. Op alle omhelzingen. Kusjes. Echte aanrakingen. Om versgelakte nagels. Om die ene vogel in de ochtend. Omdat er vaatwassers zijn uitgevonden. De geur van pasgewassen lakens. Omdat er baby’s worden geboren. Omdat we dapper zijn. Omdat nu de amandelbomen bloeien in Spanje. Om lippenstift die naar snoepjes smaakt. Omdat je het toch maar mooi geflikt hebt. Om het dansen door de kamer. Een warm bad als je het koud hebt. Om het wakker worden uit nachtmerries. Om kladiladi. Om hoe zacht zijde is. Omdat ik nu. Hier. Nog. Weer. Met. Alles. Overal.
Daarom hef ik het glas!
(tekening van Gertie Jaquet)
