On a tour of one-night stands

Als jullie dit lezen, is mijn dag allang begonnen.

21 schrijvers, 100 scholen. Dat is de Literatour, die is gekoppeld aan de Boekenweek voor Jongeren. Niet zo bekend als de Kinderboekenweek, maar we doen ons best. Onder andere door langs scholen te trekken dus, met onze boeken en onze verhalen.

Eindhoven/Enschede

Die scholen liggen door het hele land, wat betekent dat de NS je beste vriend wordt. En ook je meest gevreesde tegenstander, want je moet eigenlijk altijd overstappen, en te laat komen betekent: betreffend lesuur voorbij. Het heeft iets gezelligs te weten dat je niet de enige schrijver bent die vandaag in alle vroegte in de trein zit met een koffertje boeken – ook al zie je elkaar amper. Al dagen Simon & Grafunkel in mijn hoofd: And every stop is neatly planned. For a poet and a one-man band. Dat plannen gebeurt deels via de Schrijverscentrale, maar je moet zelf ook je kop erbij houden. Zo blijven Enschede en Eindhoven maar door de war raken in mijn brein. Enschede, dat is de bestemming vandaag, dus niet in de trein naar Eindhoven stappen nu, niet doen, niet doen… dat komt later. En dan een nachtje blijven slapen daar en morgen een andere school in Enschede. Ik wilde natuurlijk een fancy zakenmannenhotel maar het is iets geworden met inchecken met een link in iets vaags anoniems. Life on the road.

‘Veel plezier,’ zeggen ze bij de Schrijverscentrale, zeggen ook de collega’s. En ja, soms is er even, bij zo’n eenmalige ontmoeting, een klik, iets van wederzijdse opwinding, dan gaan je boeken bijna licht geven. Hup Jona, kijk je nou eens intens gelezen worden, en die vragen… zo leuk. ‘Moest u zelf huilen toen u dit schreef?’
Soms is er ook totaal geen match. Pubers zijn verrukkelijk en verschrikkelijk, lezen is meestal niet sexy of gewoon moeilijk. En ook dan sta je daar, met je koffertje en al je liefde.